Stemwijzer nu ook in Marokko

August 17, 2015, 7:51 am

≪ Previous: Waarom stemmen Nederlandse Turken op een dictator?

<p>Het initiatief is afkomstig van RNW Media dat zich onder andere in de Arabische wereld inzet om de maatschappelijke dialoog te bevorderen. RNW Media richt zich op jongvolwassenen, die worden bereikt via de sociale media, zelfopgeleide bloggers en coproducties met lokale media.<br /> Voor het project in Marokko zocht RNW Media samenwerking met ProDemos, eigenaar van StemWijzer. De Marokkaanse variant heet <a target="_blank" href="https://www.dalilelections.ma/">Dalil</a> (Arabisch voor gids) en gaat op 11 augustus online. Net als in Nederland bevat het kiesinstrument 25 stellingen over maatschappelijke thema´s en dagelijkse problemen. Marokkaanse kiezers vinden via Dalil hun weg naar de standpunten van de 10 grootste politieke partijen in het land. Voor de stellingen deed RNW Media een beroep op een focusgroep van experts, afkomstig van universiteiten en maatschappelijke organisaties.</p><h3>Dialoog</h3><p>Dalil is een van de initiatieven waarmee RNW Media in Marokko het publieke debat rond de verkiezingen wil aanjagen. Dit voorjaar organiseerde het samen met Marokkaanse mediapartners onder andere een openbaar debat over de nieuwste verkiezingswet. De Lagerhuis-achtige discussie, een unicum voor Marokko, werd bijgewoond door 150 journalisten. Eind augustus komt er een vervolg.De Marokkaanse StemWijzer gaat bij deze activiteiten een belangrijke rol spelen. Pablo Eppelin, Projectmanager van RNW Media:<br />´Politieke partijen in Marokko zijn vaak onduidelijk over hun standpunten. Ze hebben vaak geen verkiezingsprogramma of zwijgen omdat ze kiezers niet willen afschrikken. Maar voor Dalil hebben alle grote partijen aangegeven hoe zij tegenover de stellingen staan, en wat ze bijvoorbeeld denken van de legalisering van softdrugs. Dat partijen dat doen is voor Marokkaanse begrippen echt nieuw. Daarmee hebben we het eerste succes te pakken.´</p><h3>Verandering</h3><p>De verkiezingen op 4 september zijn bijzonder omdat de machtige provincievoorzitters voor het eerst rechtstreeks door de bevolking worden gekozen. Voorheen werden ze benoemd door de gemeenteraden, waarin lokale partijen vaak met veel geld en macht de dienst uitmaken en corruptie een terugkerend probleem is.<br /> RNW Media wil met haar activiteiten het politieke bewustzijn in Marokko helpen vergroten. Anass Bendrif, Projectleider van Dalil / Huna Sotak:<br />´Onder jongeren, met name in de grote steden, is de belangstelling voor verkiezingen niet groot. Hoe hoger de opleiding, hoe lager de opkomst. Dat komt omdat veel Marokkanen de politieke partijen als corrupt zien en de meeste macht nog altijd bij de monarchie en benoemde functionarissen ligt. Dus wat voor nut heeft het om te gaan stemmen?´<br /> Op het platteland is de situatie anders, maar daar stemt men niet op partijen, maar vooral op individuen. Machtige mannen met geld en aanzien. In Marokko is de opkomst meestal laag. Dat komt mede omdat slechts 13 van de 27 miljoen kiezers is geregistreerd en dus mag stemmen.</p><h3>Campagne</h3><p>RNW Media bedient de Arabische wereld via de website Hunasotak.com, waarop met opiniestukken, blogs en video´s momenteel veel extra aandacht aan de Marokkaanse verkiezingen wordt besteed. Via dit platform en de sociale media is een intensieve campagne gestart om StemWijzer Dalil onder de aandacht te brengen. Anass Bendrif: ´Je ziet dat op de sociale media de discussies over de verkiezingen nu echt zijn losgebarsten. Wat straks het effect van Dalil zal zijn, is nu nog niet te zeggen. Het is een typisch Marokkaans verschijnsel om wel volop te discussiëren, maar vervolgens niet te gaan stemmen.´</p><h3>Maatwerk</h3><p>RNW Media startte vergelijkbare initiatieven eerder in Mexico en werkt nu intensief samen met ProDemos, Huis voor democratie en rechtsstaat. Jochum de Graaf van ProDemos:<br />´Met RNW Media gaan we naar landen waar tools als StemWijzer volledig onbekend zijn. We brengen het instrument niet 1 op 1 online, RNW Media zorgt steeds voor de specifieke content en maatwerk. Zij zijn erg goed in het samenwerken met organisaties en media in de landen waar ze werken, in het organiseren van debatten, enquêtes en het opzetten van online communities, vooral onder jongeren en vrouwen’.<br /><br /> StemWijzer werd in Nederland in 1989 geïntroduceerd en in 2002 werd de internetversie voor het eerst massaal gebruikt. Sindsdien is het instrument door tal van Europese landen overgenomen en ook het toegepast rond Amerikaanse verkiezingen. RNW Media en ProDemos zijn inmiddels in gesprek over een variant voor Venezuela.</p>

↧

Onder Ongelovigen

September 1, 2015, 4:25 pm

≫ Next: Oplossing conflict in Turkije ligt niet bij Koerden

≪ Previous: Stemwijzer nu ook in Marokko

<p>Het aantal ongelovigen in de wereld groeit; religieuze agressie tegen hen ook. Humanisten atheïsten en vrijdenkers riskeren discriminatie, geweld, gevangenis of zelfs de dood. In de documentaire ‘Onder Ongelovigen’ geven Boris van der Ham, voorzitter van het Humanistisch Verbond en documentairemaker Dorothée Forma deze vaak vergeten groep een gezicht.<br /><br /> Godslastering en afvalligheid zijn strafbaar in 55 landen. In 39 landen riskeer je gevangenisstraf en in 13, vooral streng-islamitische landen, zelfs de doodstraf als je openlijk niet gelooft. Blasfemiewetten worden vaak gebruikt om ‘afvalligen’ aan te pakken. Sociaal kan afvalligheid – ook in Europa – leiden tot verstoting en geweld.<br /><br /> In Londen ontmoet Van der Ham onder meer ex-moslima Nahla, die de religieuze dwang in Soedan ontvluchtte. Ook in Engeland ondervindt ze agressie en dat beangstigt haar. Wat haar vooral frustreert is de lafheid van zogenaamd progressief links “die niks durft te benoemen en alles goedpraat, zogenaamd uit 'respect voor hun geloof' en multiculturalisme”.<br /><br /> Van der Ham gaat ook langs bij de initiatiefnemers van de eerste openlijk atheïstische vereniging in Turkije. Die ontvangen doodsbedreigingen en actieve tegenwerking van de overheid. In het officieel nog seculiere Turkije kan openlijk ongelovig zijn je je baan kosten. Toch weigeren de Turkse atheïsten ondergronds te gaan.<br /><br /> In Glasgow ontmoeten we Ramin, gevluchte student uit Iran. Hij richtte een Schots Comité van ex-moslims op. ‘Leden’ zijn vooral anonieme volgers op Twitter en Facebook. Een enkeling spreekt openlijk over zijn coming out als ongelovige. “Aan mijn familie kan ik ‘t niet vertellen. Zij kennen atheïsten alleen uit verhalen. Het zijn goddeloze mensen, zonder ziel. Als ze horen dat ik atheïst ben worden ze gek.”<br /><br /> Van der Ham biedt het jaarlijks uitgebrachte IHEU Freedom of Thought rapport aan bij ambassades in Den Haag en aan de Tweede Kamer. Hij vraagt aandacht voor de vrijheid om te geloven en om niét te geloven. In 2009 initieerde hij als Kamerlid de afschaffing van de Nederlandse anti-godslasteringswet. Nu spreekt hij de VN-Mensenrechtenraad in Geneve toe: “Hef alle blasfemiewetten op. Religie mag nooit een excuus zijn voor haat, vervolging of geweld.”<br /><br /> UITZENDING: Woensdag 2 september 2015, 22.58-23.50 uur op NPO 2<br /><br /> PREMIERE: Maandag 31 augustus 2015, 20:00 uur in ‘De Balie’ in Amsterdam<br /><br /> Docu & debat reeks. Na korte lezing van der Ham en vertoning Onder Ongelovigen volgt debat. In Leeuwarden en Rotterdam, 10 en 15 september, met Meryam Namazie. In Rotterdam ook met Yassin El Forkani; in Apeldoorn en Maastricht met o.m. Ramin op 21 en 28 oktober. www.onderongelovigen.nl<br /><br /> Het Humanistisch Verbond en Omroep HUMAN starten eind augustus een crowdfundingsactie voor een internationaal journalistiek online platform. Doel is daarop de internationale mensenrechten-problematiek rond atheïsten, agnosten en humanisten onder de aandacht te brengen, ongelovigen een stem te geven en hun onderling contact te bevorderen. Een voorproefje van actuele berichtgeving is dan te zien op<a href="http:// www.onderongelovigen.nl" target="_blank"> www.onderongelovigen.nl</a> en <a href="http://www.amongnonbelievers.org" target="_blank">www.amongnonbelievers.org</a>. Via de Facebookpagina’s Onder ongelovigen en Among Nonbelievers bouwen we aan een netwerk waarin ongelovigen elkaar kunnen vinden en steunen.<br /><br /> De documentaire is geproduceerd door Human in samenwerking met het Humanistisch Verbond.<a href="http:// http://www.human.nl/2doc/onder-ongelovigen.html" target="_blank"> http://www.human.nl/2doc/onder-ongelovigen.html</a>. Op www.onderongelovigen.nl staan de trailer en informatie over de debatbijeenkomsten</p>

↧

Oplossing conflict in Turkije ligt niet bij Koerden

September 1, 2015, 4:25 pm

≫ Next: Wel begaan, niet verantwoordelijk

≪ Previous: Onder Ongelovigen

<p>Als Assyrische christen, dus noch Koerd, noch Turk en geboren in het hart van de regio waar het conflict al dertig jaar gaande is, kan ondergetekende niet nalaten om het conflict in Turkije objectiever te omschrijven en Cerit ondubbelzinnig te wijzen op zijn verantwoordelijkheid als Turkse intellectueel in de diaspora.  <br /><br /> In den beginne is het probleem van de hernieuwde strijd tussen de PKK en het Turkse leger enkel en alleen toe te schrijven op de conto van Erdogan. Cerit zal ongetwijfeld de wereld vertellen dat hij inmiddels geen aanhanger is van Erdogan en dat zijn betoog wel degelijk de maatstaven van de objectieve journalistiek haalt. Het klopt inderdaad dat Cerit geen aanhanger meer is van Erdogan. Cerit en een grote groep islamisten in Turkije hebben hun toevlucht gezocht bij de Gülen-beweging. Deze beweging wordt wereldwijd door de <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Fethullah_G%C3%BClen" target="_blank">Turkse geestelijke Gülen</a> geleid. In het begin waren Gülen en Erdogan dikke maatjes, maar ze hebben inmiddels al jaren ruzie over de macht in Turkije.</p><div class="kader-rechts">Ingezonden artikelen weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de zienswijze van de redactie</div><p>Maar de afkeer van Cerit en zijn Gülen-beweging jegens Erdogan betekent nog niet dat zij de Koerden meer rechten gunnen. Het tegendeel is waar: De Gulen beweging en Cerit zijn vervuld met Turkse nationalisme en willen geen enkele ruimte bieden aan de minderheden (Koerden, Armeniërs en Assyriërs). Het is deze reden waarom Cerit de Koerden en hun eigen variant van het ANC van Mandela, de PKK, voortdurend in discrediet brengt met dergelijke bijdragen in de Nederlandse en Belgische kranten. Veel Koerden zien de leider van de PKK Ocalan, die inmiddels sinds 15 februari 1999 in eenzaamheid opgesloten is door de Turkse overheid, als de nieuwe Mandela in het Midden-Oosten.<br /><br /> Een zeer belangrijk feit dat Cerit in zijn betoog over het hoofd ziet is het feit dat niet de Koerden zijn die al eeuwen de Turken onderdrukken, maar dat de Turken sinds de oprichting van de Ottomaanse Rijk in 1299 alle minderheden in het land onderdrukken. Zo worden circa 15-miljoen Koerden niet eens als etnisch volk door Turkije erkend en worden de Koerden al eeuwen berg-Turken genoemd. Hoe zou het zijn als in Nederland Cerit en zijn volksgenoten niet erkend zouden worden als Turken? De wereld zou te klein zijn!<br /><br /> De PKK heeft onder leiding van Öcalan in de afgelopen 20-jaar herhaaldelijk als eerste de wapens neergelegd in de hoop Erdogan en zijn voorgangers te bewegen om het conflict vreedzaam op te lossen. Zonder succes. Alleen voormalig president Özal heeft ‘stoute’ plannen gehad om de Koerden meer rechten te geven. Het is algemeen bekend dat hij daarom in 1993 door Turkse nationalistische krachten in het land door middel van een ‘zachte’ dood om het leven is gebracht. <a href="http://www.isgeschiedenis.nl/nieuws/turkse-president-turgut-ozal-mogelijk-vergiftigd/" target="_blank">Hij is destijds vergiftigd</a>. <br /> Wordt het geen tijd dat Turkse intellectuelen als Cerit in Nederland eindelijk hun hatelijke vijandschap jegens de Koerden achterwege laten en op een Nederlandse manier de vreedzame olijftak die Öcalan herhaaldelijk aan de Turken probeert te overhandigen met open armen in ontvangst te nemen? Juist bij Turken in West-Europa zou vanuit democratische waarden een grotere bereidheid om vrede te sluiten met de Koerden kunnen worden verwacht. Tot op heden is dat helaas niet het geval. Een meerderheid van de Turken in Nederland en in de rest van Europa heeft onlangs schaamteloos op Erdogan gestemd. De taak van Cerit en zijn soortgenoten is juist om binnen de Turkse gemeenschap in Nederland een discussie op gang te brengen om de haat jegens de Koerden te verminderen. Het eenzijdige beeld van zijn bijdrage in Trouw geeft helaas meer munitie aan de Turkse nationalisten in Nederland en Turkije om de PKK en de Koerden te haten dan om een klimaat creëren om tussen beide volkeren een begin van een dialoog te bewerkstelligen.<br /><br /> Waarom roept Cerit de pro-Koerdische HDP met maar 80 zetels in een parlement van 550 zetels op om actie te ondernemen weer een wapenstilstand te bewerkstelligen en niet de grootste partij in het parlement, namelijk de Ak-partij van Erdogan met 258 zetels? Het is zo iets als de SGP in Nederland roepen om de bezuinigingen van het kabinet Rutte te stoppen en de PvdA en de VVD buiten beschouwing te laten. Kortom: waarom legt Cerit niet schuld bij de overheersers die al eeuwen de meerderheid vormen? In dit geval is dat Erdogan en zijn machtige leger.</p><p> </p>

↧

Wel begaan, niet verantwoordelijk

September 2, 2015, 4:46 pm

≫ Next: Discriminatie op leeftijd en naam hardnekkig probleem

≪ Previous: Oplossing conflict in Turkije ligt niet bij Koerden

<p>Gevraagd werd onder meer gevraagd in hoeverre zij zich begaan voelen met vluchtelingen, wat zij van Europese samenwerking vinden en welke kennis zij hebben over feiten en cijfers. Ook geven de onderzoekers een duiding van de resultaten.</p><h3>Begaan met vluchtelingen</h3><p>Nederlanders lijken begaan met het lot van oorlogsvluchtelingen. Bijna de helft is het ermee eens dat Nederland altijd migranten moet blijven toelaten die een veilige verblijfplaats nodig hebben. Ook steunt de helft het verlenen van een verblijfsvergunning als het gaat om oorlogsvluchtelingen, gezinshereniging of migranten die in eigen land worden bedreigd wegens hun religieuze of politieke standpunten dan wel hun seksuele voorkeur. Economische migranten zijn minder welkom: 1 op de 5 vindt het ontsnappen van armoede in het land van herkomst een goede reden voor een verblijfsvergunning.</p><h3>Gedeelde verantwoordelijkheid, op vrijwillige basis</h3><p>Nederlanders zijn op het eerste oog solidair als het gaat om het delen van de verantwoordelijkheid voor het oplossen van de problemen rondom bootmigranten in Europa. Zo vindt slechts een kwart van de ondervraagden dat alleen de Zuid- Europese landen verantwoordelijk zijn voor de opvang van migranten die daar aan land komen. Wanneer het aankomt op een concrete invulling van deze gedeelde verantwoordelijkheid, is men minder enthousiast. De meerderheid van de Nederlanders voelt niks voor een bijdrage aan de kosten van reddingoperaties of het verplicht opvangen van een deel van de vluchtelingen die aankomen in Zuid-Europa. Zuid-Europese landen hoeven volgens Nederlanders dus niet de last alleen te dragen, maar dit betekent niet dat ze vinden dat ook Nederland een deel van deze last op zich moet nemen. Wel laat het onderzoek zien dat de bereidheid onder Nederlanders voor Nederlandse inzet en Europese samenwerking bij de bootvluchtelingenkwestie tussen augustus 2014 en mei 2015 is gegroeid.</p><h3>Strenge grenscontroles goede oplossing</h3><p>De meerderheid van de Nederlanders (60%) wijst de stelling af dat het Nederlandse asielbeleid te streng is. Een even grote groep meent dat strengere grenscontroles een goede oplossing zou zijn om migranten buiten Nederland te houden. Volgens 7 op de 10 Nederlanders is het stimuleren van de economie in ontwikkelingslanden de beste manier om migratie naar Nederland tegen te gaan. Onderzoek laat echter zien dat zowel strengere grenscontroles als het stimuleren van ontwikkeling in herkomstlanden migratie niet per definitie verminderen. Sterker nog; het kan ook een tegenovergesteld effect hebben.</p><h3>Overschatting druk asielaanvragen</h3><p>Twee op de 5 Nederlanders denkt dat migranten die zich hier vestigen banen af pakken. Slechts 1 op de 5 vindt migranten een verrijking voor de samenleving. Ook denkt een aanzienlijk deel van de bevolking dat er (te) veel mensen van andere nationaliteiten in ons land wonen. Migratie is volgens Nederlanders geen oplossing voor mogelijke (toekomstige) tekorten aan personeel in ons land. <br /> Deze terughoudendheid van Nederlanders komt mogelijk voort uit het beeld dat men heeft van de asieldruk op Nederland. Nederlanders schatten het aantal asielaanvragen vrij hoog in. Het merendeel is er – onterecht - van overtuigd dat Nederland (veel) meer aanvragen te verwerken krijgt dan de omringende landen. Daarnaast wordt het absolute aantal aanvragen door ongeveer een derde (fors) te hoog ingeschat. En hoe hoger de druk op Nederland wordt ingeschat, hoe negatiever men denkt over migranten. Nederlanders die het aantal aanvragen overschatten, zijn ook vaker voor strengere grenscontroles.</p><h3>Ingebeelde immigratie</h3><p>De verschillen tussen zowel groepen Nederlanders als tussen verschillende meetmomenten, geven aan dat we niet kunnen negeren dat het begrip ‘migratie’ of ‘vluchteling’ een bepaalde lading heeft, die per persoon en per moment verschilt. Opvattingen over migratie gaan vaak vooral over het beeld dat men in het hoofd over migratie heeft gevormd. Dit beeld doet niet altijd recht aan de werkelijkheid. De cijfers moeten dus vooral worden gezien als een goede ‘snapshots’ van de algemene publieke opinie. Ook kan het een boodschap zijn aan media en politici: als blijkt dat Nederlanders vluchtelingen vaak ten onrechte associëren met economische migranten en de asieldruk op Nederland overschatten, kan het een zaak zijn dit beeld te corrigeren, aldus de onderzoekers.</p><p> </p><p> </p><p><a target="_blank" href="http://cdn.oneworld.nl/sites/oneworld.nl/files/nederlanders_en_migratie_2015.pdf ">Download het rapport</a></p>

↧

Discriminatie op leeftijd en naam hardnekkig probleem

September 2, 2015, 4:46 pm

≫ Next: Youth Delphic Games: artistieke expressie en culturele diversiteit

≪ Previous: Wel begaan, niet verantwoordelijk

<p>Sinds dit voorjaar controleert een speciaal team van de Inspectie SZW of werkgevers genoeg doen om discriminatie op de werkvloer tegen te gaan. Ook laat minister Asscher dit najaar opnieuw onderzoeken in hoeveel cao's afspraken worden gemaakt om diversiteit te stimuleren. Asscher: ‘Discriminatie zorgt dat toekomstdromen eindigen in frustratie en dat talent wordt verspild. We mogen dat niet laten gebeuren. Het kabinet heeft daarom vorig een groot aantal maatregelen genomen om discriminatie tegen te gaan. Zo ontbindt de rijksoverheid contracten met bedrijven die discrimineren en start het kabinet komende woensdag een campagne tegen discriminatie’.<br /><br /> Het kabinet bestrijdt discriminatie samen met werkgevers en werknemers. Tientallen werkgevers hebben afgesproken jongeren, waaronder migrantenjongeren, te helpen met banen, stages en leerwerkplekken. De komende twee jaar zullen er met nog eens honderd werkgevers zulke afspraken worden gemaakt. Om werkloze ouderen aan een baan te helpen maakt het kabinet ruim 100 miljoen euro vrij. Verder spraken afgelopen juli twintig grote werkgevers en de overheid af om zich in te zetten voor meer diversiteit op de werkvloer. Ook alle ministeries gaan deze overeenkomst tekenen. Het doel is dat de komende drie jaar minstens 150 organisaties hun handtekening eronder zetten.<br /><br /> Het onderzoek van Asscher, uitgevoerd door Panteia, is vergelijkbaar met het onderzoek dat Den Haag onlangs door het SCP liet uitvoeren naar discriminatie op de arbeidsmarkt in die gemeente. Dat onderzoek liet soortgelijke uitkomsten zien.<br /><br /><a href="https://www.rijksoverheid.nl/binaries/rijksoverheid/documenten/rapporten/2015/09/01/discriminatie-in-de-wervings-en-selectiefase-resultaten-van-virtuele-praktijktests/discriminatie-in-de-wervings-en-selectiefase-resultaten-van-virtuele-praktijktests.pdf" target="_blank">Download het rapport </a></p>

↧

Youth Delphic Games: artistieke expressie en culturele diversiteit

September 9, 2015, 5:40 pm

≫ Next: Steeds meer Turken weg uit Nederland

≪ Previous: Discriminatie op leeftijd en naam hardnekkig probleem

<p>De workshop heeft twee doelen: jongeren de kans bieden deel te nemen aan de activiteiten van de Youth Delphic Games en daarover vanuit Goa verslag te doen, en een blog op te zetten over de culturele diversiteit tijdens het evenement. <br /> De <a target="_blank" href="http://youthdelphicgames.com/">Youth Delphic Games</a> zijn een mondiaal platform voor artistieke uitwisseling, waarbij culturele diversiteit centraal staat.<br /><br /><h3>Kosten</h3> Omdat de workshop onderdeel is van de Delphic games levert het organiserend comité een financiële bijdrage aan onder meer de kosten voor de vlucht, het verblijf in Goa, maaltijden en excursies. Daartegenover staat de verplichting om door middel van artikelen en andere media-uitingen verslag te doen van de Youth Delphic Games.</p><p>De eigen bijdrage van deelnemers bedraagt 580 euro. Daarnaast wordt een borg gevraagd van 700 euro als garantie voor het aanleveren van 10 gepubliceerde mediabijdragen, op het blog of in andere media. De borg wordt onmiddellijk na publicatie gerestitueerd. <br /><br /><a href="http://www.pressenetzwerk.de/international/delphic-games-goa-2016/">Meer informatie en aanmelding </a></p>

↧

Steeds meer Turken weg uit Nederland

September 12, 2015, 6:14 pm

≫ Next: Driejarige Aylan is een held

≪ Previous: Youth Delphic Games: artistieke expressie en culturele diversiteit

<h3>Toename bevolking door migratie per saldo 35 duizend</h3><p>Zowel de immigratie als de emigratie waren in 2014 hoger dan ooit. Er werden 183 duizend immigranten bijgeschreven in het bevolkingsregister, en bijna 148 duizend emigranten verlieten ons land. Per saldo nam de bevolking in 2014 door migratie met 35 duizend personen toe.</p><h3>In Nederland geboren personen grootste groep migranten</h3><p>In Nederland geboren personen die terugkeren naar Nederland vormen al jaren de grootste groep immigranten. In 2014 waren zij met 29 duizend personen goed voor 16 procent van de immigratie. Daarnaast kwam 13 procent uit Polen. Immigranten uit Syrië, Duitsland en de voormalige Sovjet-Unie vormden elk 4 tot 5 procent van het totaal in 2014. De grootste stijging in het aantal immigranten kwam op naam van de Syriërs. Hun aantal steeg van 2 duizend in 2013 naar bijna 9 duizend in 2014. Voorlopige cijfers geven aan dat deze stijging <br /> Ook onder de emigranten vormen in Nederland geboren personen de grootste groep. Jaarlijks verlaten 45 duizend hier geboren personen ons land. Deze groep bestaat voor 60 procent uit autochtonen en voor 40 procent uit tweedegeneratieallochtonen, die veelal naar het geboorteland van hun ouders emigreren.</p><h3>Meer Poolse immigranten en emigranten</h3><p>Van de in het buitenland geboren personen vormen de Polen sinds 2004, het jaar waarin Polen lid werd van de EU, de grootste groep immigranten. In 2014 vestigden zich 24 duizend Polen in Nederland, ruim 3 duizend meer dan in 2013. Voorlopige cijfers geven aan dat deze groei zich in 2015 niet lijkt voort te zetten. In de eerste zeven maanden van dit jaar kwamen 13 duizend Polen naar Nederland, duizend minder dan in de overeenkomstige periode van 2014.<br /> Niet alleen de immigratie van Polen nam tot 2015 toe, ook het aantal Polen dat Nederland verlaat vertoonde een stijgende trend. In vijf jaar tijd is de emigratie van Polen verdubbeld, van 6 duizend in 2009 naar 12 duizend in 2014. Per saldo kwamen er in 2014 door migratie 12 duizend Polen bij.</p><h3>Per saldo steeds meer Turken weg uit Nederland</h3><p>De immigratie van de vier traditionele groepen (Turken, Marokkanen, Surinamers en Antillianen/Arubanen) vertoont al geruime tijd een daling. In de jaren 2000-2004 vormden deze groepen samen nog 15 tot 20 procent van de totale immigratie naar Nederland. Sinds 2010 is dit aandeel gedaald naar 6 tot 8 procent. Geen van deze vier groepen kwam in 2014 in de top 10 van grootste immigrantengroepen voor.<br /> Onder deze vier groepen is de ontwikkeling bij de Turken het meest in het oog springend. Steeds meer Turken verlaten Nederland. In 2014 waren dat er ruim 5 duizend, een verdubbeling ten opzichte van de 2,5 duizend in 2009. Tegelijkertijd neemt het aantal Turken dat naar Nederland komt langzaam af. Het resultaat van deze twee bewegingen is dat het aantal Turken sinds 2012 door migratie per saldo afneemt: er vertrekken meer Turken dan er naar Nederland komen. Aan het begin van dit millennium kwamen er gemiddeld nog 4,5 duizend Turken per jaar door migratie bij. In 2014 nam het aantal met 1,6 duizend af.<img width="450" height="358" alt="" src="http://media.wereldjournalisten.nl/media/uploads/2015/migratie-Turken.jpg" /></p>

↧

Driejarige Aylan is een held

September 12, 2015, 6:14 pm

≫ Next: Nieuw: Polderislam.nl

≪ Previous: Steeds meer Turken weg uit Nederland

<p>Waarom mag Aylan niet in het rijtje van bijvoorbeeld Mahatma Gandhi, die met zijn geweldloze strijd de Britse kolonisten het land weg knikkerde. Mandela, die het racistische regime omver heeft geholpen. Che Guevara, die zijn leven heeft opgeofferd voor de onderdrukten in de wereld. Martin Luther King, die de apartheid in de VS met een speech om zeep hielp. Abdullah Ocalan, die een onderdrukt volk uit een comateuze toestand tot leven bracht en vrouwen in het Midden-Oosten hun ziel terug gaf.</p><div style="float: right; width: 250px; padding: 5px; background-color: rgb(244, 234, 222); margin-left: 10px;">Ingezonden artikelen weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de zienswijze van de redactie.</div><p>Aylan hoort gewoon in dit rijtje. "Waarom dan wel?" zullen cynici wellicht vragen. Hij heeft tenslotte geen volkeren bevrijd, geen vrede gesticht en geen idealen aan de mensheid nagelaten. Niettemin hoort hij in het rijtje. Aylan heeft ons namelijk in de vroege ochtend van 2 september 2015 wakker geschud en de mensheid juist op de idealen van alle genoemde helden gewezen. Zonder geweld, zonder wapens, zonder heroïsche toespraken en nog maar drie jaar oud heeft Aylan ons de weg gewezen. Een weg die ons moet leiden naar verdraagzaamheid, liefde, respect en vooral vrede en veiligheid in het Midden-Oosten.<br /><br /> Maar liefde, respect en verdraagzaamheid hebben allen te maken met vrede en veiligheid. Waar oorlog is, ontbreekt namelijk alles wat de mens tot mens maakt. IS en de oorlog in Syrië en Irak hebben het gebied tot een gewelddadige dierentuin omgetoverd waar geen ruimte is voor verdraagzaamheid, liefde en respect. De waarden en normen die een mens tot mens maakt, ontbreken volledig in dit gebied. Het kalifaat van IS is een ware dierentuin geworden waar de leeuwen voor het zeggen hebben. De mensheid ontbreekt in de hoofdstad Raqqa. De vader van Aylan weet daar alles van en zocht een veilige plek voor zijn gezin in Europa. Zonder succes. Maar zijn zoontje heeft wel bereikt dat de wereld. zowel burgers als politici, er op gewezen zijn dat het conflict in Syrië en Irak opgelost moet worden, zodat het vluchtelingendrama tot een einde komt. <br /><br /> De foto van de kleine Aylan op het strand van een vakantieoord in Turkije heeft de discussie in Europa over de problematiek van de vluchtelingen uit het Midden-Oosten op het boird van gewone mensen geworpen. Zelden zijn gewone burgers in het land de laatste jaren zo intens betrokken geweest bij de vluchtelingen. Wat een kind van drie jaar allemaal niet teweeg kan brengen? Het is een schamele troost voor Aylan. Hij is door al die aandacht helaas niet geholpen. Te vroeg is hij in zijn geboorte stad Cobani inmiddels begraven. Weg toekomst. Weg leven.</p><h3>Te laat of bijna te laat.</h3><p>De dramatische dood van Aylan en de duizenden vluchtelingen richting Duitsland hebben de discussie ook bij de politici en andere prominenten op de agenda gezet. Zo denkt het CDA aan de mogelijkheid van veilige havens in Syrië.  Politici zijn vaak te laat en zeker het CDA. De bekende Studio Sport presentator Tom Egbers luidt de noodklok vanuit zijn vakantie oord in Griekenland en de Egyptische miljardair Naguib Sawiris wil een eiland kopen voor de vluchtelingen in Griekenland of Italië. Zo heeft Aylan politici, prominenten en burgers aan het denken gezet. Dat hebben mensen als Martin Luther King ook gedaan.</p><p> </p>

↧

Nieuw: Polderislam.nl

September 12, 2015, 6:14 pm

≫ Next: Zorg op maat vereist creatieve aanpak

≪ Previous: Driejarige Aylan is een held

<p>De site besteedt bijvoorbeeld aandacht aan moskeeën, imams, imamopleidingen en moskeekoepels, maar ook aan islamitisch onderwijs, moslimomroepen, politieke partijen en internetsites. Daarnaast wordt er teruggeblikt op de geschiedenis van het islamdebat in Nederland, is er aandacht voor overheidsbeleid, de scheiding van kerk en staat, het voorkomen van radicalisering en het tegengaan van moslimdiscriminatie. De site biedt verder nieuws, factchecks en heeft een afzonderlijk deel waarop ruimte is ingeruimd voor nieuws van islamitische organisaties.<h3><br /> Waarom deze site?</h3> Omdat we nu al meer dan een kwart eeuw debatteren over de positie van de islam en moslims in Nederland. Het gaat meestal over moslims en zelden wordt er gesproken met moslims. De gemoederen lopen vaak hoog op en er wordt flink gepolariseerd. Mocht er 25 jaar geleden nog te veel niet gezegd worden, tegenwoordig zijn we doorgeschoten in een andere richting. Eenmaal ingenomen posities worden zelden losgelaten, waardoor het ‘debat’ vaak meer lijkt op hard roepen in een echoput. Opposanten maken karikaturen van elkaar en strooien kwistig met labels.<br /> Op polderislam.nl willen de auteurs proberen zo feitelijk mogelijk te schrijven. Over het geloof zelf en over theologische kwesties zullen ze, als ongelovigen, het weinig hebben. Wel zijn ze geïnteresseerd in de wijze waarop moslims zich in Nederland organiseren, wat hierbij succes- en faalfactoren waren, wat het effect is van overheidsbeleid en van het islamdebat.<br /> De site is een initiatief van Ewoud Butter (oprichter van het Allochtonenweblog en <a href="http://www.republiekallochtonie.nl/" target="_blank">Republiek Allochtonië</a>) en Roemer van Oordt, er is een ‘work-in-progress’. Op grond van aanvullende informatie en gesprekken die ze de komende tijd gaan voeren, zullen nieuwe teksten worden geschreven en bestaande teksten aanvgevuld. Correcties en aanvullingen zijn voor hen meer dan welkom; die kunnen gemaild worden naar <a href="info@polderislam.n">info@polderislam.n</a>l.</p>

↧

Zorg op maat vereist creatieve aanpak

September 28, 2015, 2:47 pm

≫ Next: Wat houdt migrantenouders bezig?

≪ Previous: Nieuw: Polderislam.nl

<h3>Achtergrond</h3><p>Juan Seleky kwam 65 jaar geleden als zes maanden oude baby naar Nederland. Na enkele jaren in Kamp Vught ondergebracht te zijn verhuisde het gezin naar het Molukse woonoord Beugelen bij Staphorst, en vervolgens naar de Molukse wijk in Hoogeveen. In Amsterdam studeerde hij politicologie en andragologie. Hij werkte onder meer bij de Antilliaanse welzijnsstichting Kibra Hacha, waar hij ook zijn Curaçaose vrouw ontmoette. Geïnspireerd door een lezing van een wethouder in Breda besloot hij bij de gemeente te solliciteren als beleidsadviseur. Na daar meer dan 30 jaar gewerkt te hebben gaat hij binnenkort met pensioen. <br /> Juan schreef twee boeken, samen met Tessel Polmann: in <em>Istori-Istori Maluku </em>beschrijven zij de geschiedenis van de Molukkers in Nederland, in <em>Terug op de Molukken</em> hun ervaringen en inzichten tijdens een reis in de Molukken. Uit de boeken komt een boodschap naar voren die ook wel kritiek ontlokte uit de Molukse gemeenschap: Molukse idealen zijn een goede zaak, maar moeten, en hoeven, integratie in Nederland niet in de weg te staan. <img width="369" height="263" align="middle" alt="" src="http://media.wereldjournalisten.nl/media/uploads/2015/FullSizeRender.jpg" /> </p><h3>Zorg op maat, beperkingen en mogelijkheden</h3><p>Al tijdens zijn studieperiode merkte Juan dat veel Molukkers in zijn Kumpulan moeite hadden met de Nederlandse taal en met het invullen van formulieren.</p><div style="float: right; width: 250px; padding: 5px; background-color: rgb(244, 234, 222); margin-left: 10px;">Kumpulan: informele culturele vereniging van Indiërs of<span style="mso-spacerun:yes">  </span>Molukkers in Nederland, afkomstig van hetzelfde dorp of eiland.</div><p>Hij is ze gaan helpen, iets wat hij in zijn latere functies nog steeds doet: “Zeker mensen van de eerste generatie en anderhalve generatie Molukkers hebben behoefte aan specifieke ondersteuning en informatie: ze spreken slecht Nederlands en lezen het nog minder en ze voelen zich het veiligst en prettigst in hun eigen cultuur. Dat laatste geldt overigens ook voor een deel van de generaties die na hen komt, al zijn die veel meer verbonden met de Nederlandse samenleving”.<br /> Idealiter zou er dan ook voor oudere Molukkers de mogelijkheid moeten zijn voor zorg die op hun specifieke behoefte is afgestemd en voor informatie daarover op een voor hen toegankelijke manier. Dat is in het verleden ook gebeurd, onder meer met het creëren van specifieke woonvoorzieningen en vormen van dagopvang. Maar de voorzieningen die toen zijn opgebouwd, zoals de woon- en zorgvoorziening <a target="_blank" href="http://www.raffyzorg.nl/">Raffy</a> voor Molukse en Indische ouderen, komen nu steeds meer onder druk te staan door bezuinigingen en het afbouwen van categoraal beleid voor minderheden. Niet elke algemene voorziening heeft kennis en ruimte om te voorzien in de vragen van Molukse en Indische ouderen. Om toch in de behoeftes van deze groepen te kunnen blijven voorzien zijn creatieve manieren van denken en soms ook strijd noodzakelijk: meer en betere ondersteuning van vrijwilligers en mantelzorgers, samenwerking met andere etnische groepen en beter gebruik maken van organisaties die ook als informatie- en signaleringskanaal kunnen dienen, bijvoorbeeld de kerken en wijkorganisaties. Een voorbeeld daarvan zijn cursussen voor mantelzorgers die samen met hogeschool Avans worden ontwikkeld en die ook Molukse, Marokkaanse en Turkse jongeren aanspreken. Een ander voorbeeld is het samen opereren van drie gemeentes in Gelderland die elk te weinig Molukse ouderen hebben om dagopvang aan hen te kunnen bieden, maar dat gezamenlijk wel kunnen doen. En bij activiteiten van de kerk zouden onderwerpen als dementie, ouderenmishandeling en meer bewegen voor ouderen aangekaart kunnen worden.</p><h3>Herinneringskist</h3><p>Een ander kleinschalig maar interessant initiatief is de ‘herinneringskist’. Een kist met voorwerpen uit het verleden van mensen die aanleiding is om met elkaar te praten en herinneringen op te halen; een soort reminiscentieproject om de cognitieve vermogens van ouderen op peil te houden. Maar de voorwerpen in de kist bieden ook een aanknopingspunt om over meer actuele zaken te praten, bijvoorbeeld over gezondheid. De kist is een initiatief van de <a target="_blank" href="http://www.lsmo.nl/">Landelijke Stuurgroep Molukse Ouderen</a> en is door bijdragen van verschillende fondsen mogelijk gemaakt.</p><h3>Na de pensionering</h3><h3><img width="169" hspace="15" height="226" align="right" alt="" src="http://media.wereldjournalisten.nl/media/uploads/2015/foto 14.9.15.jpg" /></h3><p>Over vier maanden gaat Juan met pensioen. Vaste plannen voor de periode die er nu aankomt, heeft hij niet: “Ik wil kijken hoe het zich ontwikkelt en ruimte openhouden. Mijn schoondochter is ernstig ziek en ik wil haar en mijn zoon zoveel mogelijk ondersteunen. En mijn ouders zijn bijna negentig en ook voor hen wil ik er zijn. Maar ik wil ook meer aandacht schenken aan het bestuurswerk dat ik doe voor verschillende organisaties. Echt stilzitten zal ik dan ook niet. En als ik dat al doe is dat met een goed boek boek en muziek. Ik houd van autobiografieën en van thrillers waarin op de achtergrond de cultuur van een land tot uiting komt.</p><h3>Voor- en nadelen van ouder worden</h3><p>De voordelen van ouder worden wegen voor Juan vooralsnog op tegen de nadelen: “Het grote nadeel van ouder worden is dat je wordt geconfronteerd met fysieke achteruitgang en beperkingen. Ik ben me daar heel erg van bewust en probeer dat zoveel mogelijk uit te stellen met een gezonde levenshouding en door meer te bewegen, bijvoorbeeld fietsen en sport".</p><div class="kader-rechts">In de rubriek ‘vijftigplus’ vertellen migranten en vluchtelingen hun ideeën over, en ervaringen met het ouder worden in Nederland. De rubriek is een samenwerking van Wereldjournalisten.nl en<a href="http://www.netwerknoom.nl" target="_blank"> NOOM.</a></div><p>Maar er zijn ook veel voordelen: "Je hebt meer tijd om de dingen te doen waar je vroeger geen tijd voor had. En je kunt veel beter zaken relativeren". Voor Juan is het heel belangrijk dat hij met de levenservaring die hij heeft opgedaan anderen veel beter kan helpen.</p><p> </p><p> </p>

↧

Wat houdt migrantenouders bezig?

September 28, 2015, 2:47 pm

≫ Next: Nieuwe factsheets asielzoekers en vluchtelingen

≪ Previous: Zorg op maat vereist creatieve aanpak

<h3>Goede schoolprestaties zijn belangrijk</h3><p>Gevraagd naar wat migrantenouders belangrijk vinden bij de opvoeding van hun kinderen staan goede schoolprestaties bovenaan. Het contrast met autochtone ouders is hier groot: volgens eigen zeggen vinden autochtone ouders andere doelen belangrijker, zoals het hebben van een eigen mening. Migrantenouders hameren bij hun kinderen op presteren en hard werken, zo blijkt uit kwalitatieve studies naar onderwijsondersteunend gedrag. Voor ouders met een Marokkaanse achtergrond is naast schoolprestaties het geloof ook belangrijk. Dat geldt in iets mindere mate ook voor ouders van Turkse komaf.</p><h3>Opvoeding vertoont kenmerken van verschillende tradities</h3><p>Migrantenouders lijken in contact te staan met zowel de opvoedingstradities in Nederland als die uit het land van herkomst. Net als autochtoon-Nederlandse ouders zeggen veel migrantenouders bijvoorbeeld erop te letten dat hun kind volgens vaste regels leeft; circa vier op de vijf zegt dit vaak of altijd te doen. En net als autochtone kinderen zeggen de meeste migrantenkinderen zich door hun ouders gesteund te voelen; ruim tweede derde zegt veel steun te krijgen. Daarnaast leggen migrantenouders ook andere accenten in de opvoeding. Zo neemt de autonomie van kinderen een minder centrale plek in. En migrantenkinderen uit sommige herkomstgroepen vinden het vergeleken met autochtone kinderen minder vanzelfsprekend om hun zorgen met hun ouders te delen. Migrantenkinderen hebben ook wat minder vaak het gevoel dat hun ouders weet hebben van hun doen en laten.</p><h3>Meeste advies van eigen ouders en schoonouders</h3><p>Net als autochtone ouders ontvangt ongeveer de helft van de migrantenouders van eigen ouders of schoonouders advies bij de opvoeding. Bijna een derde ontvangt advies van buren en vrienden, en dat is wat minder vaak dan bij autochtone ouders. Uit interviews met Marokkaans-Nederlandse moeders blijkt dat met name generatiegenoten van dezelfde herkomst een belangrijke bron van kennis kunnen vormen over hoe op te voeden in de Nederlandse samenleving.<br /> In focusgroepgesprekken met ouders en professionals komt naar voren dat migrantenouders niet snel hulp zoeken bij problemen en wantrouwend kunnen staan ten opzichte van hulpverleningsinstanties. Zij zijn bijvoorbeeld bang dat zij de regie kwijtraken.</p><h3>Migrantenkinderen voelen zich minder gezond</h3><p>Op enkele vlakken gaat het met de kinderen van migranten minder goed dan met autochtone kinderen, volgens henzelf en hun ouders. Zo zijn zij vaker boos en opstandig, en vinden zij minder vaak aansluiting bij leeftijdgenoten. Ook voelen zij zich minder vaak gezond: ongeveer een op de vijf zegt over een matige gezondheid te beschikken (ter vergelijking: dat geldt voor circa een op de acht autochtone kinderen). Dat migrantenkinderen het op enkele gebieden minder goed doen dan autochtone kinderen heeft deels te maken met de minder gunstige financiële omstandigheden waarin zij opgroeien.</p><h3>Ongunstige leefomstandigheden voor veel migrantenkinderen</h3><p>Bijna drie op de tien niet-westerse migrantenkinderen groeit op in een arm gezin. Uitgesplitst naar herkomstgroep leeft ongeveer een derde van de kinderen met een Marokkaanse achtergrond in armoede, en ongeveer een kwart van de kinderen met een Turkse achtergrond. Voor Antilliaanse en Surinaamse kinderen liggen de percentages lager (respectievelijk 23% en 15%), maar nog steeds hoger dan voor autochtoon Nederlandse kinderen (8%).</p><h3>Zorgen van ouders</h3><p>Uit gesprekken met ouders en professionals komt naar voren dat ouders bezorgd zijn dat kinderen hun opleiding niet afronden, geen werk vinden en dat zij ontsporen: dat hun kinderen in contact komen met “verkeerde vrienden”, met drugs en criminaliteit. Om hun kinderen voor dit laatste te behoeden, zijn migrantenouders geneigd om de controle aan te scherpen. Volgens de professionals zijn de zorgen over radicalisering bij ouders groter geworden sinds de aanslagen in Parijs (januari 2015) en de berichten over jihadstrijders. Ouders weten niet goed hoe ze hiermee om moeten gaan. Het is bijvoorbeeld moeilijk in te schatten wanneer religieuze interesse van jongeren omslaat in radicalere ideeën.</p><p> </p><div class="kader-rechts">SCP-publicatie 2015-22, <u>Opvoeden in niet-westerse migrantengezinnen: Een terugblik en verkenning</u>, Den Haag, 2015, Sociaal en Cultureel Planbureau, ISBN 978 90 377 0673 4, prijs € 25,50. De publicatie is verkrijgbaar bij de (internet-) boekhandel of gratis te downloaden via de website: <a href="http://www.scp.nl " target="_blank">www.scp.nl </a></div><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p>

↧

Nieuwe factsheets asielzoekers en vluchtelingen

September 28, 2015, 2:47 pm

≫ Next: Cinemasia zoekt filmtalenten

≪ Previous: Wat houdt migrantenouders bezig?

<p style="mso-margin-top-alt:auto;mso-margin-bottom-alt:auto; line-height:normal" class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Arial","sans-serif"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";mso-fareast-language:NL">Oorlog, geweld en marteling hebben forse impact op de fysieke en psychische gezondheid. Psychische klachten ontstaan ook door traumatische ervaringen tijdens de vluchtreis. Vluchtelingen hebben tien maal vaker dan gemiddeld een posttraumatische stressstoornis. <br /> In twee nieuwe factsheets besteedt Pharos, expertisecentrum gezondheidsverschillen, aandacht aan deze onderwerpen, maar de factsheets bieden ook algemene informatie over de culturele en sociale achtergronden van gevluchte Eritreeërs en Syriërs, over de aard en omvang van de vluchtelingenstromen en over de wijze waarop opvang geregeld is. Een derde factsheet gaat in op de vraag hoe gemeentes kunnen bijdragen aan gezondheidsbevordering bij vluchtelingen. </span></p><p style="mso-margin-top-alt:auto;mso-margin-bottom-alt:auto; line-height:normal" class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Arial","sans-serif"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";mso-fareast-language:NL">Download de factsheets:</span></p><p style="mso-margin-top-alt:auto;mso-margin-bottom-alt:auto; line-height:normal" class="MsoNormal"><p><a target="_blank" href="http://www.pharos.nl/documents/doc/factsheet-syrische-vluchtelingen.pdf" title="factsheet-syrische-vluchtelingen.pdf" class="link_pdf">Factsheet Syrische vluchtelingen</a></p><p><a target="_blank" href="http://www.pharos.nl/documents/doc/factsheet_eritrese_vluchtelingen.pdf" title="factsheet_eritrese_vluchtelingen.pdf" class="link_pdf"><font size="2">Factsheet Eritrese vluchtelingen</font></a></p><p><font size="2"><a target="_blank" href="http://www.pharos.nl/documents/doc/factsheet-gezondheidsbevordering-van-vluchtelingen-in-gemeenten.pdf" title="factsheet-gezondheidsbevordering-van-vluchtelingen-in-gemeenten.pdf" class="link_pdf">Factsheet Gezondheidsbevordering van Vluchtelingen in gemeenten</a></font></p></p><p style="mso-margin-top-alt:auto;mso-margin-bottom-alt:auto; line-height:normal" class="MsoNormal"> </p>

↧

Cinemasia zoekt filmtalenten

September 28, 2015, 2:47 pm

≫ Next: Akkoord Nederland en Marokko over verlaging uitkeringen

≪ Previous: Nieuwe factsheets asielzoekers en vluchtelingen

<p>De films beleven hun wereldpremière tijdens de 9e editie van het CinemAsia Film Festival dat van 1 tot en met 6 maart 2016 in Amsterdam plaatsvindt.</p><p> </p><h3> </h3><h3> </h3><h3>Verhalen over muziek</h3><p>CinemAsia doet een oproep aan (jonge) filmmakers om een voorstel in te dienen voor een korte film met als thema 'muziek'. Muziek roept het allemaal in ons op: emoties, herinneringen, sensaties. We associëren muziek met een tijd, een persoon en een plek: de kinderliedjes uit je vroege jeugd die je moeder zong in de kinderkamer, het liedje dat je altijd luisterde met je eerste liefde, de lol en de euforie met je vrienden luid zingend in de karaokebar tot diep in de nacht. Zomaar wat voorbeelden.<br /><br /> Welke rol speelt muziek in het dagelijkse leven? Hoe beïnvloedt muziek jou en je omgeving? Speelde je vader altijd op de gamelan of de erhu? Waarom zong je moeder oude Aziatische liedjes onder de douche? En is de Indo Rock cultuur 'still alive'?</p><h3>Professionele begeleiding, apparatuur en budget</h3><p>Van alle ingezonden voorstellen worden er drie geselecteerd. Ervaring met films maken is geen vereiste, wel wordt o.a. sterk gelet op de motivatie en een goed verhaal dat ingaat op de Nederlands-Aziatische identiteit en het thema muziek. Naast professionele begeleiding, worden camera's beschikbaar gesteld door Cam-a-lot en zal postproductiebedrijf Filmmore helpen met de kleurcorrectie. Ook ontvangen de filmmakers een budget van 500 euro.</p><h3>Deadline 5 oktober</h3><p>De deadline voor de inzendingen is 5 oktober 2015. Voorstellen kunnen gestuurd worden naar filmlab@cinemasia.nl. Kijk voor meer informatie op www.cinemasia.nl.<br /><br /> CinemAsia is een filmfestival dat het Nederlandse publiek en de Nederlandse filmindustrie een breed beeld geeft van de hedendaagse Aziatische cinema met zowel nieuwe films die grote populariteit in Azië genieten als films met een sterke artistieke visie. Naast cultuur en entertainment uit Azië, is CinemAsia een broedplaats voor opkomende mediamakers én een plek voor uitwisseling van verhalen over de Aziatische diaspora.</p>

↧

Akkoord Nederland en Marokko over verlaging uitkeringen

October 1, 2015, 2:56 pm

≫ Next: Vijf jaar Caribisch Nederland

≪ Previous: Cinemasia zoekt filmtalenten

<p>Het sociale zekerheidsverdrag stamt uit 1972 en wordt door deze aanpassing gemoderniseerd. Voor Nederland en Marokko past dit akkoord in een lange traditie van goede diplomatieke relaties tussen beide landen. Volgens de twee regeringen is het akkoord een evenwichtig compromis waarbij rekening is gehouden met de belangen van beide landen. Beide landen zijn dan ook verheugd dat het gelukt is een overeenkomst te sluiten.<br /> <br /> Afgesproken is om het zogenaamde woonlandbeginsel (hoogte van de uitkering afhankelijk maken van het prijspeil in het betreffende land) in te voeren voor geëxporteerde uitkeringen zoals de Algemene Nabestaandenwet, de gedeeltelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering (WGA), toeslagen in het kader van arbeidsongeschiktheid en kinderbijslag. Vanaf 2021 wordt de export van kinderbijslag gestopt, daarnaast wordt de vergoeding van de kosten van medische zorg (bij tijdelijk verblijf) beëindigd. <br /> <br /> De nieuwe verdragsregels zullen de rechten van huidige uitkeringsgerechtigden niet aantasten, maar alleen worden toegepast op gerechtigden wiens recht ontstaat op of na 1 januari 2016. De aanpassingen van het verdrag zullen per 1 januari 2016 ingaan.</p><p> </p><p style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt;line-height: normal" class="MsoNormal"><span style="font-size:12.0pt;font-family:"Times New Roman","serif"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";display:none;mso-hide:all;mso-fareast-language: NL"> </span></p><p> <a href="http://persbericht.rijksoverheid.nl/848/system/newsletter.asp?id=3834380D343235320D343235310D333038310D343731310D300D44756D6D790D310D0D300D333632340D372E352E342E31323430390D30" style="text-align:left;color:#154273" target="_blank">BriefTKsocialezekerheidsverdra<wbr></wbr>gmetMarokko.pdf (82,65 KB) </a></p><p><a href="https://admin.wereldjournalisten.nl/admin" style="text-align:left;color:#154273" target="_blank">Reactie SMN en Mobin</a></p>

↧

Vijf jaar Caribisch Nederland

October 17, 2015, 5:15 pm

≫ Next: Arab Camera Festival opent met roadmovie uit Emiraten

≪ Previous: Akkoord Nederland en Marokko over verlaging uitkeringen

<h3>Sociale problemen overschaduwen positieve veranderingen</h3><p>Op belangrijke terreinen van overheidszorg is in Caribisch Nederland grote vooruitgang geboekt, maar op sociaal-economisch gebied is de situatie op de eilanden duidelijk verslechterd sinds eind 2010. Vooral de kosten van levensonderhoud zijn sterk gestegen. Dit heeft grote invloed op het dagelijks leven van de bewoners, heeft de armoede doen toenemen, heeft nieuwe sociale problemen opgeroepen en bestaande sociale problemen versterkt. De verslechtering van de sociaaleconomische situatie overschaduwt niet alleen feitelijk, maar ook in de beleving van de bewoners de goede stappen die zijn gezet op het gebied van gezondheidszorg, onderwijs en veiligheid. Opmerkelijk is dat men daarover anno 2015 negatiever oordeelt dan twee jaar geleden.</p><h3>Specifieke omstandigheden maken kwetsbaar</h3><p>De eilanden hebben te maken met specifieke omstandigheden en een slechte startsituatie voor de transitie. De kleinschaligheid, de geïsoleerde ligging, de sterke afhankelijkheid van de import, het lage opleidingsniveau van de bevolking, de economische kwetsbaarheid, de beperkte bestuurskracht en het gebrek aan continuïteit in hogere functies maken de eilanden en hun bewoners bijzonder kwetsbaar.</p><h3>Geen samenhangende visie op voorzieningenniveau</h3><p>Vóór de transitie is afgesproken om een ‘binnen Nederland aanvaardbaar voorzieningenniveau’ op de drie eilanden te realiseren, dat passend is in de regio, recht doet aan de integratie in het Nederlandse staatsbestel en verantwoord is voor de eilandbewoners. Dit uitgangspunt heeft verschillende verwachtingen gewekt, maar is in de praktijk weinig werkbaar gebleken. Er is geen overallvisie ontwikkeld over het te bereiken niveau van publiek voorzieningen. Er is geen sprake geweest van een integraal plan of een integrale aanpak voor de ontwikkeling van Caribisch Nederland. Elk departement kwam met zijn eigen ideeën, plannen en budgetten voor de eilanden.</p><h3>Gezondheidszorg heeft grote stappen gezet</h3><p>De (gezondheids)zorg op de eilanden is op veel punten verbeterd. Dat vindt de bevolking en dat vindt ook de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Voor de verbeteringen zijn een aantal factoren verantwoordelijk. In de eerste plaats is dat de invoering van de zorgverzekering voor iedereen, met een breed vergoedingenpakket. Ook investeringen in infrastructuur en apparatuur en het via ict meetbaar maken van het medisch handelen en de medische kosten hebben de zorg verbeterd. De bijzondere aandacht van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) heeft beroepsbeoefenaren en instellingen veel scherper gemaakt bij het leveren van kwalitatief goede zorg. En tenslotte de overdracht van kennis, kunde en standaarden door Nederlandse professionals die op de eilanden werkzaam zijn; die heeft een positieve bijdrage geleverd aan de kwaliteit van de zorg. Toch is er ook kritiek, zoals op de recente versobering van de vergoeding voor tandheelkunde en fysio- en oefentherapie. Dit heeft bij burgers en zorgprofessionals op de eilanden tot veel onbegrip en boosheid geleid.</p><h3>Onderwijs op de goede weg</h3><p>In de periode vanaf 2008 zijn flinke verbeteringen aangebracht in vooral het basisonderwijs. Inmiddels voldoen vier van de twaalf bekostigde basisscholen aan de basiskwaliteit (voorwaarden goed onderwijs en bestuur). Het onderwijsproces is verbeterd en ook scholen die nu nog niet aan de basiskwaliteit voldoen, voldoen al wel op verschillende deelterreinen. Geen van de scholen voor voortgezet onderwijs voldoet echter nu al aan de basiskwaliteit. Wat betreft de ambitie om aantrekkelijk beroepsonderwijs te realiseren, geldt dat er meer keuzemogelijkheden zijn gekomen voor leerlingen van een beroepsopleiding. Een toenemend aantal leerlingen maakt gebruik van het mbo-aanbod op het eigen eiland.</p><h3>Niet minder criminaliteit</h3><p>Ondanks aanzienlijke investeringen van Nederland in de veiligheid(svoorzieningen) van Caribisch Nederland (zoals capaciteit van de politie, het openbaar ministerie en de reclassering), is de daadwerkelijke veiligheid op de eilanden niet verbeterd. Het is aannemelijk dat de vele grote veranderingen sinds de transitie binnen een zeer kort tijdsbestek veel energie van de verschillende organisaties hebben opgeslokt.</p><h3>Sociale zekerheid in Caribisch Nederland blijft achter</h3><p>Bij de sociale zekerheid is het Nederlandse stelsel niet als uitgangspunt genomen. Ouderdoms- en arbeidsongeschiktheidsuitkeringen zijn wel eenmalig fors verhoogd, maar nog steeds aanzienlijk lager dan in Europees Nederland. Verdere verbeteringen zijn in belangrijke mate afhankelijk gesteld van ontwikkelingen in de economie. De bestrijding van de sociaaleconomische problematiek vindt momenteel voornamelijk plaats in het kader van de zogenaamde integrale projecten die lokaal worden opgezet en niet-structureel van karakter zijn.</p><h3>Vrouwen en kinderen in een kwetsbare positie</h3><p>De armoede is sterk toegenomen en heeft een hoog niveau bereikt. Om de kosten van levensonderhoud te temperen, leven meerdere generaties van een familie dan ook bij elkaar in vaak te kleine behuizing en hebben veel mensen meerdere banen. Mede hierdoor zijn er veel spanningen in de huishoudens en is er veel huiselijk geweld, seksueel geweld en incest. Deze problemen zijn niet nieuw, maar de toegenomen armoede heeft de situatie wel verergerd. Hoewel deze situatie op alle drie de eilanden is genoemd, springt Sint Eustatius er in negatieve zin uit.</p><h3>Sociale problemen komen de school in</h3><p>De sociale problemen binnen de gezinnen blijven niet tot daar beperkt. De stress van de ouders vanwege werkloosheid, armoede en het ontbreken van een toekomstperspectief heeft zijn weerslag op de kinderen. De problemen in het gezin nemen zij mee de school in. Er is veel agressie en onrust binnen de scholen. Leraren geven aan dat het aantal zorgleerlingen onrustbarend hoog is en, naast de taalproblematiek, drukt ook dat de leerprestaties. Door de aard en omvang van de problematiek is het lesgeven vaak zwaar.</p><h3>Kritiek op bestuur</h3><p>Het functioneren van het lokale en het Nederlandse bestuur bepaalt mede de maatschappelijke en economische uitkomsten. Er is flinke kritiek van burgers en professionals, niet alleen op het Nederlandse bestuur, maar ook op het eigen lokale bestuur, dat op een aantal punten tekort zou schieten of te weinig voortvarend zou optreden. Verder wordt er door burgers gesproken over vriendjespolitiek en een democratisch tekort, dat bij de laatste verkiezingen onder meer tot uitdrukking kwam in het grote aantal gekochte stemmen. Het vertrouwen in het bestuur staat onder grote druk.</p><h3>Negatieve sentimenten nemen toe</h3><p>De belevingsonderzoeken wijzen uit dat op alle drie de eilanden zowel de oordelen van burgers over de ontwikkelingen sinds de transitie, als de verwachtingen voor de komende vijf jaar veel negatiever zijn geworden. De negatieve sentimenten winnen steeds meer veld, ook ten opzichte van Nederland. Het zijn niet alleen de bewoners, maar ook de professionals werkzaam in de prioritaire voorzieningen die kritisch zijn op Nederland. Zij zijn teleurgesteld over wat zij ervaren als onbegrip bij Nederland over onder meer de ervaren armoede op de eilanden. Dit zet de onderlinge betrekkingen tussen Europees en Caribisch Nederland erg op de proef en roept hier en daar de wens op tot meer zelfstandigheid van de eilanden, ten opzichte van Nederland, maar ook ten opzichte van elkaar.</p><p> </p><p> </p><div style="float: right; width: 250px; padding: 5px; background-color: rgb(244, 234, 222); margin-left: 10px;">Vijf jaar Caribisch Nederland. Gevolgen voor de bevolking, drs. Evert Pommer en dr. Rob Bijl, Den Haag, Sociaal en Cultureel Planbureau, oktober 2015, ISBN 978 90 377 0755 7, prijs € 49,00. De publicatie is te bestellen via de (internet)boekhandel en gratis te downloaden als PDF via de website<u><span style="font-size:9.0pt;mso-bidi-font-size:11.0pt;font-family:"Verdana","sans-serif"; mso-fareast-font-family:Verdana;color:blue;mso-ansi-language:NL"> </span></u><span lang="EN-US"><a href="http://www.scp.nl"><span lang="NL" style="font-size:9.0pt; mso-bidi-font-size:11.0pt;font-family:"Verdana","sans-serif";mso-fareast-font-family: Verdana;color:blue;mso-ansi-language:NL">www.scp.nl</span></a></span><u><span style="font-size:9.0pt;mso-bidi-font-size:11.0pt;font-family:"Verdana","sans-serif"<p>Vijf jaar Caribisch Nederland. Journalistieke samenvatting, samengevat door Karolien Bais, Den Haag, Sociaal en Cultureel Planbureau, oktober 2015, ISBN 978 90 377 0760 1, alleen als pdf beschikbaar via <span lang="><a href="http://www.scp.nl"><span lang="NL" style="font-size:9.0pt; mso-bidi-font-size:11.0pt;font-family:"Verdana","sans-serif";mso-fareast-font-family: Verdana;color:blue;mso-ansi-language:NL">www.scp.nl</span></a></span><span style="font-size:9.0pt;mso-bidi-font-size:11.0pt;font-family:"Verdana","sans-serif"; mso-fareast-font-family:Verdana;color:black;mso-ansi-language:NL">.</span></u></div><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p>

↧

Arab Camera Festival opent met roadmovie uit Emiraten

October 24, 2015, 6:04 pm

≫ Next: De witte blik in de media

≪ Previous: Vijf jaar Caribisch Nederland

<h3>De films</h3><p><span lang="EN-US">De openings film FROM A TO B uit de Emiraten volgt <span style="mso-spacerun:yes"> </span>Omar, die al jarenlang worstelt met de dood van zijn beste vriend Hady. Net als hij op het punt staat vader te worden, besluit hij de roadtrip te maken waar hij altijd van gedroomd heeft. Het wordt een dolle tocht met hilariteit, verkeerde afslagen en op zijn tijd een serieuze noot. Want de vrienden arriveren op de dag die Hady's 25e verjaardag had moeten zijn.</span></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US">Naast deze komische film met westerse beeldtaal is er veel ruimte voor films met een serieuzere toon. Variërend van een documentaire over het betwiste westelijke deel van de Sahara (LIFE IS WAITING) tot een film over een Israëlische en Palestijnse vrouw die van rol verwisselen (SELF MADE), met een uitstapje naar de jaren 50 van Omar Charif in de film STRUGGLE IN THE VALLEY.<br /> Zie voor het volledige programma <a target="_blank" href="http://www.arabcamera.nl">de website</a> van het festival. </span></p><h3><img width="500" height="209" src="http://media.wereldjournalisten.nl/media/uploads/2015/From-A-to-B-Still-1.gif" alt="" /></h3><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"> </span></p><h3>Educatie</h3><p>Bijzondere aandacht heeft het festival dit jaar voor het vergroten van kennis over de Arabische wereld bij jongeren. Zo vindt er een filmvertoning-met-dialoog plaats voor basisschoolkinderen bij Cinerama en draait er een ACF-film op campus Woudestein van de Erasmus Universiteit. Daarnaast organiseren het festival en de Willem de Kooning Academie samen een masterclass.</p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US">Het festival loopt van 12 tot en met 15 november in Wolff Cinerama, Westbaak 18<span style="mso-spacerun:yes"> </span>Rotterdam. Losse tickets voor de films zijn te bestellen <a target="_blank" href="http://www.arabcamera.nl">via de website</a>.</span></p>

↧

De witte blik in de media

November 9, 2015, 8:33 pm

≫ Next: Bij de dood van Franco

≪ Previous: Arab Camera Festival opent met roadmovie uit Emiraten

<h3>Publiek wél divers</h3><p>Debatcentrum De Nieuwe Liefde organiseerde op 12 oktober<span style="mso-spacerun:yes">  </span>een <span style="mso-spacerun:yes"> </span>discussie met als panelleden: Zihni Özdil (maatschappijhistoricus) Seada Nourhussen (Trouw), Karel Smouter (adjunct-hoofdredacteur Correspondent) en Mark Deuze (communicatiewetenschapper). De presentatie was in handen van ex-Jakhals Bahram Sadeghi. Het programma werd met grote belangstelling bezocht door gemengd gezelschap. Als presentator Sadeghi voorzichtig vraagt wie er van niet-westerse afkomst is, steekt een derde van het publiek de hand op. In ieder geval was er in de zaal geen gebrek aan diversiteit.</p><h3>‘Buzz word’</h3><p>In Februari van dit jaar berichtte de NRC dat op de negen grote nieuwsredacties slechts drie <span style="mso-spacerun:yes"> </span>procent van de journalisten een niet-westerse achtergrond heeft. Volgens Zihni Özdil, historicus en docent aan de Erasmus Universiteit, is er te weinig diversiteit in de Nederlandse samenleving. “Het is te zien in bijna alle Nederlandse instellingen en instituten, zo is er ook in de massamedia weinig terug te zien van diversiteit”, zegt Özdil. Volgens de historicus is het gevolg dat er in de media eenzijdig wordt bericht en dat er een gebrek aan voelsprieten is in de journalistiek. <span style="mso-spacerun:yes"> </span>“Diversiteit was altijd voor de show, een paar vrouwen, homo’s ergens neerzetten, dan kan je het afvinken en ben je ervan af”, zegt Özdil. <span style="mso-spacerun:yes"> </span>Hij noemt de Nederlandse samenleving een ‘anti-diverse samenleving’. Diversiteit is volgens de historicus al jaren een “buzz word” in Nederland, onder andere in de politiek, het bedrijfsleven en het onderwijs. “Er zijn al jarenlang handige types die diversiteitscursussen geven aan deze instanties, zelfs aan de media. En al die organisaties hebben al jarenlang diversiteit als speerpunt maar in de praktijk is het nog zeldzaam.”<br /> Echte diversiteit is volgens Zihni Özdil het doorbreken van bestaande machtsstructuren. “Een samenleving met instituten, instellingen <span style="mso-spacerun:yes"> </span>en media die niet divers genoeg zijn, is niet democratisch genoeg. Kern van de democratie is dat er weerspiegeling van de maatschappij moet zijn.” Volgens Özdil is het probleem in Nederland dat diversiteit nooit zo verwoord is. “We moeten erkennen dat voor diversiteit grote veranderingen nodig zijn in de maatschappij”.<br /> In zijn<a href="http://www.zihniozdil.info/history/nederland-mijn-vaderland/" target="_blank"> pamflet ‘Nederland mijn vaderland’</a> gaat Özdil dieper op het onderwerp in en neemt hij , zoals hij het noemt, de ‘anti-diverse Nederlandse samenleving’ onder de loep.<img width="400" height="251" align="middle" alt="" src="http://media.wereldjournalisten.nl/media/uploads/2015/De-witte-blik.gif" /></p><h3>Het probleem</h3><p>Wanneer de presentator aan Trouw-redacteur Seada Nourhussen vraagt wat volgens haar het probleem is, wijst ze naar het podium. “Hier zit het probleem”, zegt ze. Ze vindt het tekenend dat ze de enige vrouwelijke gast is en dat er geen hoofdredacteuren van landelijke dagbladen of het NOS Nieuws op de uitnodiging zijn ingegaan om het debat bij te wonen. “Diegene die eindverantwoordelijk zijn en de beslissingen nemen, vinden het niet eens de moeite waard om hier te komen”, zegt Nourhussen.</p><div class="kader-rechts">Naar aanleiding van het debat plaatste publieke omroep VPRO <br /> een <a href="http://www.vpro.nl/lees/nieuws/2015/witte-blik.html" target="_blank">artikel over haar eigen redactie en programma’s</a> ter bevordering van diversiteit.</div><p class="MsoNormal">Ook volgens Özdil wordt het gebrek aan diversiteit nog te vaak gebagatelliseerd, vooral door mensen die de eindverantwoordelijkheid hebben. “Het wordt in ieder geval niet belangrijk genoeg geacht”, zegt Özdil.</p><h3>Scheidsrechter spelen</h3><p>Over het antwoord op de vraag <span style="mso-spacerun:yes"> </span>waar ze tegenaan loopt op de redactie van Trouw als het gaat over ‘de witte blik in de media’ hoeft Nourhussen <span style="mso-spacerun:yes"> </span>niet lang na te denken. Zo vindt ze het soms vermoeiend om op haar witte redactie als scheidsrechter op te moeten treden. Ze geeft het voorbeeld van het selecteren van een foto met een stereotyperende Giro-555 aanblik bij een artikel waar de andere witte collega’s geen kwaad in zagen. “Dat zijn dingen waarbij ik de enige ben die er iets over zegt. (…) Dat moet ik dan diplomatiek brengen terwijl ik dan erg boos ben,” zegt de Trouw-redacteur. <span style="mso-spacerun:yes"> <img width="450" height="330" alt="" src="http://media.wereldjournalisten.nl/media/uploads/2015/nieuwe-liefde-2.gif" /></span></p><h3>Actief rekruteren</h3><p>Sadeghi wendt <span style="mso-spacerun:yes"> </span>zich vervolgens tot adjunct-hoofdredacteur van de Correspondent Karel Smouter en vraagt de journalist wat volgens hem het probleem is. Smouter wil af van het bestaande idee dat journalistiek objectief is. “Er bestaat niet zoiets als een objectieve blik op de werkelijkheid maar er bestaan alleen meerdere subjectieve blikken.” Het is dan volgens de adjunct-hoofdredacteur niet voldoende om vanuit slechts een paar subjectieve hoeken te berichten. “De belofte om de wereld goed in beeld te hebben we onvoldoende waar kunnen maken.” De correspondent plaatste deze maand<a href="https://decorrespondent.nl/3516/We-willen-De-Correspondent-diverser-maken-Helpen-jullie-mee-/322449779256-6d3bf10b" target="_blank"> een oproep </a>waarin ze zegt te zoeken naar “journalisten die hun redactie tot een betere afspiegeling van de samenleving kunnen maken.”</p><p class="MsoNormal"><iframe width="420" height="315" frameborder="0" allowfullscreen="" src="https://www.youtube.com/embed/GIvZYklLaKw"></iframe></p><h3>Structurele veranderingen</h3><p>Mediawetenschapper en hoogleraar aan de UVA Mark Deuze juicht het initiatief van de Correspondent toe. Maar de journalistiek en de opleidingen journalistiek moeten vooral structurele veranderingen doorvoeren. “We moeten er niet vanuit gaan dat de journalistiek af is en dat de manier waarop we journalisten opleiden af is,” zegt Deuze. Het gevolg is volgens hem dat nieuwe docenten, nieuwe publieksgroepen en nieuwe curriculum zich moeten voegen naar het idee van journalistiek zoals dat als is opgebouwd. In een interview dat Wereldjournalisten met hem had, gaf de hoogleraar aan dat de journalistiek toe is aan vernieuwing maar ook dat hij hoop heeft voor de toekomst van de journalistiek.</p><p> </p>

↧

Bij de dood van Franco

November 9, 2015, 8:33 pm

≫ Next: Papa-laat-mijn-piemel-los

≪ Previous: De witte blik in de media

<p>Een aantal van hen praat in het programma Andere tijden over die plotse vrijheid en de situatie in Spanje. En over de impact van de dood van dictator Franco op 20 november 1975, bijna 40 jaar geleden.</p><p>Andere tijden;  Dinsdag  0 nov 2015, 21.20 uur, NPO2</p>

↧

Papa-laat-mijn-piemel-los

November 9, 2015, 8:33 pm

≫ Next: Kerken laten Assyriërs in Syrië in de steek

≪ Previous: Bij de dood van Franco

<p style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt" class="MsoNormal">De media zijn wit. Dat is niet nieuw. Dat zijn ze al jaren en hoewel de Nederlandse maatschappij in rap tempo van samenstelling verandert, blijven deze (nieuws)redacties spierwit. Ik voeg spier- toe aan wit, omdat de afwezigheid van bijvoorbeeld Zuid- en Oost-Europees-Nederlandse journalisten de media ook geen windeieren legt.</p><p style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt" class="MsoNormal">Phoe, alweer honderd woorden geschreven, even een bolletje knoflook eten, een bord kapot smijten en dan meteen maar met pensioen. Ik ben per slot van rekening al 33 jaar. #luiegriek</p><p style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt" class="MsoNormal">Het resultaat van de spierwitte redacties uit zich al in het feit dat deze uitstekende journalisten direct worden uitgenodigd als het gaat over discriminatie en diversiteit in de media, maar minder vaak gevraagd worden te spreken over hun eigen specialismen. Dat gezegd hebbende, ik was blij dat Pauw aandacht besteedde aan het onderwerp.</p><p style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt" class="MsoNormal">Ik was benieuwd hoe lang het zou duren, voordat Pauw iets zou zeggen wat onbedoeld meteen het pleidooi voor diversiteit van Matroos en Nourhussen zou illustreren…. 10 seconden….Het lukte Pauw niet om Seada’s voornaam in één keer goed uit te spreken. Het is voor hem duidelijk geen huis-tuin-en-keuken-naam , maar oefen dan even. <span style="mso-spacerun:yes"> </span>Opmerking twee volgde 3 minuten later. Pauw wilde weten waarom Matroos niet met haar verhaal naar de hoofdredacteur was gegaan toen een leidinggevende een handje pepernoten over haar bureau strooide met de opmerking: “voor de enige Zwarte Piet op de redactie.” Waaraan Pauw gelijk toevoegde “dat elke redactie botte, foute grappen maakt, dat hoort ook een beetje bij zo’n redactie, over wie dan ook. Over het nieuws worden ook soms de meeste nare grappen gemaakt.” En dat is nu precies één van de kernpunten van het probleem. Zoals hoogleraar Mediastudies aan de UvA, Mark Deuze, betoogde in zijn opiniestuk voor het NRC Handelsblad vorig jaar december<a name="_GoBack"></a> domineert een sociaaleconomisch gegoede klasse de journalistiek: “<span style="mso-bidi-font-family:Helvetica; background:#FAFAFA">het vak is het speelveld van een gegoede klasse waarbinnen iedereen ongeveer dezelfde bovengemiddelde sociaaleconomische status heeft. In zo’n context neemt niemand elkaar de maat meer – want dat doen mensen meestal niet (zo grondig) met zichzelf.” Dit geldt ook voor humor. De dominante groep bepaalt wat grappig is. Als je zelf niet zo houdt van botte, foute grappen val je buiten de boot. Dan heb je geen humor. </span></p><p style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt" class="MsoNormal"><em><span style="mso-bidi-font-family:Helvetica;background:#FAFAFA">“He papadapidou, heb je weer lekker de Sirtaki gedanst gister?” </span></em></p><p><em> </em></p><p style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt" class="MsoNormal"><em><span style="mso-bidi-font-family:Helvetica;background:#FAFAFA">“Wat is incest in het Grieks? Papa-laat-mijn-piemel-los.”</span></em></p><p style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt" class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-family:Helvetica;background:#FAFAFA">Hoe moet je toch elke keer weer reageren als deze grap wordt gemaakt bij het horen van je achternaam? Of als het gewoon je bijnaam wordt?<span style="mso-spacerun:yes">  </span>Mag ik het op zijn minst niet grappig vinden zonder ervan te worden beschuldigd dat ik me aanstel en geen humor heb? </span></p><p style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt" class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-family:Helvetica;background:#FAFAFA">Nog frustrerender is het dat deze dominante groep bepaalt wat nieuws is, welke onderwerpen en invalshoeken relevant zijn, welke sprekers ‘het best op tv kunnen praten’, <span style="mso-spacerun:yes"> </span>wie de beste deskundigen zijn en ga zo maar door.</span><span style="mso-bidi-font-family:Helvetica;background:#FAFAFA"> </span></p><div class="kader-rechts">In Zoëzo bespreekt journalist Zoë Papaikonomou vooroordelen, valkuilen en misvattingen in de media over 'de ander'</div><p>Gelukkig besloot Pauw ook dat redacties een betere afspiegeling van de samenleving moeten worden om hier verandering in aan te brengen. Maar dat het wel “van beide kanten moet komen.”</p><p style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt" class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-family:Helvetica;background:#FAFAFA">Zeker, maar voordat het van welke kant dan ook komt, moeten hoofdredacteuren, chefs, (eind)redacteuren en verslaggevers doordrongen zijn van het belang van een diverse redactie. Kritisch durven zijn naar hun eigen houding. Want, als je relevant wilt zijn en blijven als journalistiek medium is divers denken geen optie, maar een noodzaak.</span></p><p style="margin-bottom:0cm;margin-bottom:.0001pt" class="MsoNormal"><span style="mso-bidi-font-family:Helvetica;background:#FAFAFA"><a href="http://www.npo.nl/pauw/04-11-2015/VARA_101375501/POMS_VARA_2459461" target="_blank">Bekijk de aflevering van Pauw</a></span></p>

↧

Kerken laten Assyriërs in Syrië in de steek

November 9, 2015, 8:33 pm

≫ Next: Democratie & Media stimuleert diversiteit in de media

≪ Previous: Papa-laat-mijn-piemel-los

<p>Begin deze eeuw woonden nog ongeveer 2 miljoen Assyriërs in Irak en circa 2 miljoen christenen in Syrië. De balans die werd opgemaakt anno 2015 is schrikbarend. In Irak leven nog maar circa 250 duizend Assyriërs en in Syrië misschien nog minder. De uitvinders van de Mesopotamische beschaving lijken aan hun laatste stuiptrekking te zijn begonnen. De Assyriërs leven in een comateuze toestand en gaan het als volk in het Midden-Oosten niet meer redden. En het begon zo glorieus. Het Assyrische Rijk uit de vroege eeuwen voor christus<span style="mso-spacerun:yes">  </span>geldt nog steeds als een van de grootste op aarde. Assyrische wetenschappers lieten de mensheid een rijke beschaving na.Niet voor niets pochen sommige ‘Nederlandse’ jongeren uit bijvoorbeeld Enschede met hun roots in Assyrië <span style="mso-spacerun:yes"> </span>dat zonder hun voorouders wellicht alle Twentenaren analfabeet zouden zijn, verwijzend naar hun voorouders als uitvinders van het spijkerschrift.</p><div style="float: right; width: 250px; padding: 5px; background-color: rgb(244, 234, 222); margin-left: 10px;">Meer achtergrondinformatie over de cultuur en religie van Assyriërs en het geweld tegen hen in Syrië kan onder meer gevonden worden op <a href="http://www.al-monitor.com/pulse/security/2014/04/syria-assyrians-threat-crisis.html" target="_blank">Al-monitor.</a></div><p>Maar dat stamt uit het glorieuze verleden. Heden ten dage ziet de soenitische IS de Assyriërs als een verlengstuk van het Westen en heeft er de afgelopen vier jaar voor gezorgd dat zij hun land moeten verlaten.<br /> Zo is onlangs de Assyrische gemeenschap in Nederland overvallen<span style="mso-spacerun:yes">  </span>met de huiveringwekkende nieuwe beelden van de executie van drie Assyrische gijzelaars door IS. Op verschillende foto’s die door IS via sociale media vrijgegeven zijn, staan de drie slachtoffers in eerste instantie gebukt op de knieën klaar voor de laatste seconden van hun reis naar het hiernamaals. De drie slachtoffers maken onderdeel van een grotere groep gijzelaars van ongeveer 200 mannen, vrouwen en kinderen die begin dit jaar ontvoerd zijn in Syrië. Voor het leven van de rest wordt gevreesd.<span style="mso-spacerun:yes">  </span>Daarom stuurde Atiya Turan-Akfidan onlangs <a name="_GoBack"></a>namens diverse Assyrische organisatie in Nederland een brandbrief naar de Minister van Buitenlandse Zaken en de Commissie Buitenlandse Zaken van de Tweede Kamer met het verzoek om de laatste overgebleven christenen concreet te helpen.</p><h3><span style="mso-bidi-font-weight:normal">Politici en organisaties praten alleen</span></h3><p>De ervaring leert echter <span style="mso-spacerun:yes"> </span>dat brandbrieven richting Den Haag niet helpen. De diverse regeringen hebben <span style="mso-spacerun:yes"> </span>in de afgelopen 15-jaar namelijk helemaal niets gedaan voor de christenen in het Midden-Oosten. Politici als Pieter Omtzigt (CDA) lopen wel de warme zaaltje van de Assyriërs in Twente plat als er een bijeenkomst wordt georganiseerd door weinig representatieve extremistische organisaties. <span style="mso-spacerun:yes"> </span><br /> Het doel van beide partijen is huiveringwekkend: de politici denken met hun aanwezigheid en slappe pleidooien alleen aan de eerstvolgende verkiezingen. De organisaties in vooral Twente, die geen enkele binding hebben met de Assyrische milities in Irak en Syrië, <span style="mso-spacerun:yes"> </span>organiseren de bijeenkomsten slechts om hun waardeloze bestaansrecht<span style="mso-spacerun:yes">  </span>te verlengen. Foto’s met de aanwezige Kamerleden op Facebook- en internetsites strelen het ego van de organisatoren en leveren wellicht wat subsidiecentjes op in de toekomst. <br /> Maar iets concreet doen om de christenen ook te beschermen, is niet aan de orde. De Assyrische activisten in Nederland en in de rest van de wereld hebben herhaaldelijk om veilige regio’s gevraagd voor de christenen. De Assyriërs hebben in Irak en Syrië eigen milities. Zij schreeuwen om wapens om hun dorpen te beschermen. Maar de politici uit Den Haag hebben hun verzoeken voortdurend links laten liggen. Gevolg: uitroeiing van het christendom in Syrië en Irak en tevens het einde van de uitvinders van het spijkerschrift.</p><h3>Niet de kerken, wel de Paus</h3><p>Niet alleen politici mogen enige wroeging ervaren om het verdwijnen van het christendom, maar dit geldt zeer zeker ook voor de Protestantse Kerk en de Katholieke Kerk in Nederland. Beide kerken zeggen veel voor hun geloofsgenoten te bidden, maar in de praktijk heeft dat nog geen soelaas geboden. Neem dan de kerkelijke leider Paus Franciscus in Rome als voorbeeld en kom als bisschoppen van de Katholieke kerk uit je ivoren toren. Heeft iemand bijvoorbeeld de hoogste kerkelijke leider van de katholieken en protestanten in Nederland aan de deur van premier Rutte zien kloppen om de slechte situatie van de christenen in het Midden-Oosten aan de orde te stellen? Niemand.</p><h3>Soenitische moslims</h3><p>Van een andere belangrijke groep in Nederland is opmerkelijk ook helemaal niets te horen. Van de soenitische moslims is alleen maar stilte waar te nemen als het om de onderdrukking van de christenen gaat. Zij zijn druk bezig met het bouwen van moskeeën. Het zou de Soennieten sieren als zij meer, vaker en luidruchtiger van zich laten horen tegen IS en de onderdrukking van de christenen in het Midden-Oosten door hun geloofsgenoten. Of is de meerderheid van de Turkse soennieten net als hun president Erdogan stilletjes fans van de middeleeuwse Islamitische Staat? In dat geval rijst de vraag wat zij in dit moderne, mooie en vooruitstrevende land aan het doen zijn!</p><p> </p>

↧